Metody badania antypoślizgowości powierzchni materiałów

1. British Pendulum Test (BCR / PTV)

Norma: PN-EN 13036-4
Urządzenie: British Pendulum Tester (tzw. wahadło brytyjskie)
Zakres pomiaru: odczyty w skali PTV (Pendulum Test Value)

Opis metody:

Test polega na pomiarze siły tarcia dynamicznego za pomocą specjalnego wahadła z gumową stopą (simulant 4S), które przesuwa się po testowanej powierzchni. Im większe opóźnienie (czyli większy opór), tym wyższy wynik PTV. Test może być wykonywany zarówno w warunkach suchych, jak i mokrych (zwykle zalecane są warunki mokre dla oceny ryzyka).

Interpretacja wyników:
Wartość PTVRyzyko poślizgu
PTV < 25Wysokie ryzyko poślizgu
PTV 25–35Umiarkowane ryzyko
PTV ≥ 36Niskie ryzyko (bezpieczne)
Zastosowanie:

Przestrzenie publiczne, wejścia do budynków, klatki schodowe, galerie handlowe, obszary o dużym natężeniu ruchu pieszych.

2. DIN 51130 – Test rampowy (obuwie + olej)

Norma: DIN 51130
Warunki testowe: Rampa pokryta olejem, tester w specjalnym obuwiu
Zakres wyników: klasy R9 do R13
Metoda pomiaru: kąt pochylenia rampy, przy którym dochodzi do poślizgu

Opis metody:

Tester ubrany w obuwie robocze chodzi po rampie, której nachylenie jest stopniowo zwiększane. Powierzchnia rampy jest pokryta standardowym środkiem poślizgowym – olejem (np. olej silnikowy). Kąt, przy którym dochodzi do utraty równowagi, stanowi podstawę do klasyfikacji powierzchni.

Zakres wyników i kąty nachylenia:
KlasaKąt rampy (°)Charakterystyka zastosowania
R96° – 10°Minimalna przyczepność, wnętrza suche
R1010° – 19°Standardowe powierzchnie użytkowe
R1119° – 27°Obszary z ryzykiem zachlapania
R1227° – 35°Kuchnie przemysłowe, zakłady produkcyjne
R13> 35°Środowiska z intensywnym zaolejeniem, przetwórstwo spożywcze
Zastosowanie:

Strefy robocze, zakłady przemysłowe, kuchnie gastronomiczne, garaże, magazyny, rampy załadunkowe.

3. DIN 51097 – Test rampowy (boso + woda)

Norma: DIN 51097
Warunki testowe: rampa z wodą, osoba testowa porusza się boso
Zakres wyników: klasy A, B, C

Opis metody:

Podobnie jak w teście DIN 51130, tester porusza się po rampie, której nachylenie jest stopniowo zwiększane. Różnica polega na tym, że testowana osoba jest bosa, a powierzchnia rampy jest pokryta czystą wodą. Metoda symuluje rzeczywiste warunki w strefach mokrych, jak np. natryski, baseny, strefy SPA.

Zakres wyników i kąty nachylenia:
KlasaKąt rampy (°)Przykładowe zastosowania
A≥ 12°Strefy o niskim ryzyku poślizgu (np. garderoby)
B≥ 18°Brodziki, kabiny prysznicowe
C≥ 24°Schody i zejścia do basenu, obrzeża wodne
Zastosowanie:

Baseny, strefy wellness, sauny, prysznice, pomieszczenia mokre użytkowane boso.

PODSUMOWANIE

Która metoda jest najlepsza?

Świetne pytanie — i bardzo ważne z punktu widzenia architektów, inwestorów oraz projektantów wnętrz i przestrzeni publicznych. Poniżej znajdziesz profesjonalne porównanie metod pod kątem dokładności, wiarygodności i przydatności praktycznej, które pomoże Ci wybrać najlepszy test w zależności od kontekstu.

MetodaNajlepsza doOcena dokładnościGłówne zaletyGłówne ograniczenia
British Pendulum Test (BCR / PTV)Uniwersalne zastosowania – przestrzenie publiczne, schody, wejścia, posadzki wewnętrzne i zewnętrzne⭐⭐⭐⭐☆ (bardzo dobra)– Przenośne urządzenie
– Możliwość badania in-situ
– Precyzyjne wyniki (PTV)
– Używana w sądach (np. UK)
– Wrażliwa na warunki atmosferyczne
– Wymaga przeszkolenia
DIN 51130 (obuwie + olej)Przemysł, kuchnie, magazyny, zakłady produkcyjne⭐⭐⭐⭐☆ (bardzo dobra)– Realistyczne warunki użytkowe
– Wyraźna klasyfikacja (R9–R13)
– Duża powtarzalność
– Wykonywana tylko w laboratorium
– Dotyczy tylko powierzchni użytkowanych w obuwiu
DIN 51097 (boso + woda)Strefy mokre używane boso – baseny, SPA, prysznice⭐⭐⭐⭐☆ (bardzo dobra)– Doskonale symuluje warunki rzeczywiste
– Klasy C bardzo bezpieczne
– Nieodpowiedni do przestrzeni używanych w obuwiu
  • Najbardziej uniwersalny i przenośny test to British Pendulum Test (BCR / PTV) – jest szeroko akceptowany w Europie i Wielkiej Brytanii, pozwala na szybkie badania „w terenie” i daje dokładny wynik liczbowy. Najlepiej łączy dokładność, przenośność, uniwersalność i możliwość interpretacji wyniku w liczbach (PTV).
    Jest też często wymagany przez normy oraz używany w analizach prawnych (np. w wypadkach związanych z poślizgiem).

  • DIN 51130 jest najlepszy do środowisk roboczych i przemysłowych, ponieważ bierze pod uwagę warunki rzeczywiste zanieczyszczenia powierzchni (np. olej).

  • DIN 51097 jest bezkonkurencyjny w ocenie powierzchni używanych boso, np. przy basenach i w SPA.

Scroll to Top